Η παράσταση είναι το αποτέλεσμα μιας συνεργασίας του θεάτρου γνώσης anima και του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης (Ίδρυμα Γουλανδρή).
Απευθύνεται στα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Σχολείου και αφορά τη συναισθηματική τους ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα μεταφέρει τους μικρούς θεατές σε ένα περιβάλλον γόνιμα για την μουσειακή τους ευαισθητοποίηση.
Με επίγνωση ότι οι μαθητές της χώρας μας εκπαιδεύονται σε ένα σύστημα στο οποίο κινδυνεύουμε «ενώ κερδίζουμε το κεφάλι μας... να χάνουμε την ψυχή μας» (Pervin, & John), μέσω της παράστασης γεννιέται ένας ευρύς προβληματισμός περί συναισθημάτων: «τι είναι χαρά, τι είναι θυμός, ζήλια, φόβος, λύπη, αγάπη; πώς επηρεάζουν τη ζωή μας;»
Η θεατρική δράση, η σωματική έκφραση, οι ήχοι, τα χρώματα, οι αισθητικές φόρμες θα οδηγήσουν τα παιδιά, όχι μόνο σε σκέψεις αλλά και σε βιώματα, που προκαλούν ερωτήματα: «μπορούμε να ελέγχουμε την ενέργεια των συναισθημάτων μας, να την διοχετεύσουμε όπου και όπως επιθυμούμε;».
Τη σκυτάλη της παιδαγωγικής αξιοποίησης των θεμάτων αυτών καλείται να πάρει ο εκπαιδευτικός και να τη μεταφέρει στη σχολική τάξη.
